Historische Vereniging Wieringen
De historie van Wieringen, een uniek stukje Nederland
WelkomAgendaOver onsDat was Wieringen toenMarkante WieringersWieringer traditiesWieringer dialectExcursie NieuwsFavoriete LinksWebshopDigitaal Archief
Schat en Engel

SCHAT EN ENGEL (2)
door Bob Gorter
Bron: weekblad Panorama

In de vorige Op de Hòògte stond een artikel over heren Schat en Engel, geschreven door Henk Braad. Zoals u hebt kunnen lezen hebben wij voor ons archief allerlei boeken en tijdschriften gekregen van de gemeente Wieringen. Daarbij was ook een Panorama van 12 januari 1951. Het weekblad loofde in die tijd ƒ100, - uit voor een goede tip. Eén van die tips was het onderstaand verhaal. De heren Schat en Engel waren dus zo bekend dat een groot tijdschrift er een reportage met foto aan wijdde. Ook al is het niet helemaal nieuw, toch willen wij u deze publicatie niet onthouden.  

 
Engel en Schat, vuilnismannen WieringenENGEL EN SCHAT
 
Het is nu al weer een paar weken geleden dat wij op een mistige wintermorgen te Hippolytushoef naar twee mannen van de stadsreinigingsdienst stonden te kijken. Zij wandelden achter een grote vuilnisauto aan en pakten links en rechts de bekende hoge emmers van de stoepen om die met een zwaai van hun sterke armen in de wagen om te kiepen. Bij de deuren waarvoor geen emmer stond belden zij aan om de bewoners van hun aanwezigheid in kennis te stellen. Zo gaat dat in Hippolytushoef, heel gemoedelijk.

Wij kwamen al een na een paar minuten tot de ontdekking, dat deze twee stevige knapen de meest geziene mannen van de streek moesten zijn. Het was om er jaloers op te worden. Sommige huisvrouwen zetten hun emmer zwijgend op de stoep en lieten hem daar aan zijn lot over. Doch de meesten deden het anders, heel anders. Wanneer zij, een beetje hijgend van het sjouwen, de deur hadden geopend zetten zij de emmer met een plof en een vriendelijke groet neer. Het ging zo van: “Môge, schat, hier is-t-ie. Zet je hem niet te ver weg? Dank je schat. Dag schat!” Een eerbare huisvrouw en moeder van zeven kinderen hoorden wij zeggen: “De koffie is met een kwartiertje bruin, engel. Als je deze straat gehad hebt, kom je maar een kopje halen. Ja, het is al goed. Dag engel, dag schat, tot straks!”

U ziet het, de mannen van de reinigingsdienst in Hippolytushoef hebben een best leven. Zij winden de vrouwen om hun pinken. Zij ontlokken haar troetelwoordjes alsof zij met elk van hen getrouwd, of liever: verloofd waren. Nadat wij hen zo een minuut of tien hadden gadegeslagen, besloten wij de kennismaking wat te verdiepen en niet zo eenzijdig te houden. Wij gingen naar hen toe en stelden ons voor. “Wij zijn van Panorama,” zeiden wij.

 “O, juist ja,” begreep een van hen. Hij zweeg even en stak toen zijn hand uit. “Schat……,” zei hij. De ander liet zich niet onbetuigd. “Engel,“ zei deze, “ik vind het prettig, kennis met u te maken.” En zich tot zijn collega wendend: “Wij komen in de krant, Schat!”  

Kees Engel, vuilnisman te WieringenU kunt gerust uw wenkbrauwen laten zakken. Wij zullen het u allemaal uitleggen. In Hippolytushoef kent iedereen iedereen en daarom noemt men elkaar altijd bij de naam. Het is echter geen gewoonte onder elkaar te mijnheren. De notaris is mijnheer en de dokter is mijnheer, maar Jansen is Jansen en Pietersen is Pietersen. En op dezelfde manier is Engel Engel en Schat Schat. Juist! Nu begrijpt u natuurlijk waarom de huisvrouwen van Hippolytushoef de mannen van de reinigingsdienst met liefelijke benamingen van minnenden aanspreken. Zij héten Schat en Engel! En nu moet u ons niet gaan verwijten dat wij u zand in de ogen hebben gestrooid door “schat” en “engel” zonder hoofdletters te schrijven, want wanneer u in Hippolytushoef met die vuilniswagen was meegelopen had u óók geen hoofdletters gehoord.

Het is werkelijk een aardig geval met de heren K. Schat en C. Engel. Zoals we u al vertelden spreken de meeste huisvrouwen hen met Schat en Engel aan. Wanner bijvoorbeeld de vrouw van de burgemeester, mevrouw Kolff, hen op straat tegenkomt is het altijd: Dag Schat, dag Engel.” Maar sommige dames draaien er altijd omheen met: “Zeg eens, eh………..” en “Hee, hum, hum, jij daar…..” En nog andere dames hebben plezier en zeggen opzettelijk meer “schat” en “engel” dan zij eigenlijk wel kunnen verantwoorden – alleen omdat het zo grappig klinkt.

En Schat en Engel? Die vinden het wel best. Zij behoren, mede door hun namen, tot de populairste figuren van het hele stadje en met Sint Nicolaas kregen zij van menige “straat” sigaren en chocoladeletters. Dat komt hun zeker wel toe, vinden wij. Wanneer iemand je het hele jaar schat en engel noemt, kan hij je met Sinterklaas ook wel een blijk van genegenheid geven. Anders zit de liefde niet diep.

Foto: boven Cees Engel en Piet Schat; foto onder Cees Engel.

Slagerij en winkel Rotgans op de Haukes, Westerland
Markante Wieringer Simon Veerdig
Huisarts Jan Willem Goeje
Schat en Engel
Vatrop feest
Familie Jan Harder
Petroleumhandel Jan Halfweeg Hippolytushoef
Hoe kwamen zij op Wieringen
Driesje van Sabben-Berghorst
Boerderijen Albert Klein en Wijntje Koorn
Wabe Douwes van Oosterland
Bewoners van het oude huis op Noordburen
Mossel inleggerij en Garnalen drogerij Den Oever
Meester Wijn op Wieringen
WelkomAgendaOver onsDat was Wieringen toenMarkante WieringersWieringer traditiesWieringer dialectExcursie NieuwsFavoriete LinksWebshopDigitaal Archief